Hollywoodzkie stereotypy nie są niczym specjalnie dziwnym. Uproszczony świat, pełen myślowych skrótów i prostych – żeby nie powiedzieć prostackich – reguł jest dla widza najbardziej strawny. Jeśli więc w jakiejś komedii pojawi się osoba o homoseksualnej orientacji, możemy spodziewać się widoku zmanierowanego „pedzia” zachowującego się niczym przewrażliwiona diwa, a jeśli akcja hollywoodzkiego akcyjniaka trafia do Paryża, oczywistym jest, że w co drugim ujęciu podziwiać będziemy wieżę Eiffla, a każdy mijany na ulicy Pierre paradować będzie z wielką bagietką lub kieliszkiem wina. Jeszcze większa porcja oklepanych schematów czeka nas, gdy na ekranie pojawi się Rosja, imperium zła, wódki i nalanych mord.

#1. Wszystkie odcienie szarości

Według amerykańskich filmowców Rosja to takie miejsce, gdzie słońce nie dociera, a nawet gdyby jakimiś cudem tam zbłądziło, to i tak żaden mieszkaniec tego kraju nie dozna zaszczytu bycia muśniętym przez cieplutki płomyczek, bo gruba warstwa ołowianych chmur skutecznie temu zapobiegnie. Brak słońca to jednak nie wszystko. W rosyjskich scenach hollywoodzkich produkcji z jakiegoś powodu świat przedstawiony jest w szarych, wyblakłych kolorach, a jedyną czerwień czy intensywną żółć zobaczyć można na dumnie powiewającej tu i ówdzie fladze Związku Radzieckiego.

#2. Wieczna zima

Rosja, podobnie jak na słońce, ma też permanentny szlaban na inne pory roku niż zima. Jedynym pozytywnym aspektem jest tutaj fakt, że Rosjanie mają prawo do wyboru, jakaż to zima w danym filmie ich nawiedzi. Czy będzie to sroga, niegościnna, napier#alająca złem śnieżyca połączona z temperaturami zamrażającymi ludziom wodę w kranach, czy też może tym razem z nieba spadać będą strugi lodowatego deszczu, a mokre od niego chodniki, niczym zwierciadło, odbijać będą szare, posępne budynki i zaparkowane na poboczach ulic, rdzewiejące Łady.

#3. ZSRR ma się dobrze!

W latach 80., kiedy amerykański przemysł filmowy wypluwał z siebie kolejne dzieła, których tłem był zimnowojenny konflikt, radziecka symbolika bombardowała nasze oczy. Kim byłby wyhodowany na sterydowych koktajlach Ivan Drago bez wszechobecnego sierpa z młotem obecnego na każdym praktycznie zdjęciu promującym jego bokserską konfrontację z Rockym? Tymczasem cztery dekady później, kiedy Związek Radziecki od jakiegoś już czasu nie istnieje, amerykańscy filmowcy nadal lubią przemycać do swoich dzieł pewne elementy utartego do bólu rosyjskiego stereotypu. Propagandowe plakaty i często obecne na drugim planie symbole usiłują utrzymać dobrze już sprawdzony wizerunek Rosjan i ich kraju. Ma być czerwono i kropka!

#4. Ten akcent…

To nie jest tak, że Rosjanie nie znają języka angielskiego. Wręcz przeciwnie! Każdy filmowy Rusek gada w języku Szekspira całkiem nieźle. Jedyne z czym ma problem, to z opanowaniem odpowiedniego akcentu. Choćby taki Sasza wydał na naukę mowy wroga tonę rubli, to nigdy, ale to nigdy nie uda mu się zmiękczyć tego cholernego „R”. Każde słowo wypowiadane po angielsku przez Rosjanina musi mieć mocny akcent położony właśnie na tę literkę. „My name is Alexiei. I am masteRing my aRt on conveRsation!”.

#5. Technologiczne zacofanie

W czasach, gdy rosyjskie influencerki płaczą, że Facebook i Instagram wycofał się z ich kraju, a Apple wstrzymując handel swoimi produktami na terenie Rosji, pozbawił je możliwości zakupu nowego iPhone’a, Hollywood usiłuje nam wmówić, że mieszkańcy dużych rosyjskich miast nadal tkwią gdzieś w latach 80., jeżdżą rozklekotanymi Moskwiczami i korzystają z komputerów pamiętających czasy Gagarina. W „Mission Impossible: Ghost Protocol” grany przez Toma Cruise’a bohater otrzymuje informacje z tajnymi danymi, które to przekazane mu zostają za pomocą starego radzieckiego telefonu publicznego. Może dałoby się przymknąć oko na taką scenę, gdyby miała ona miejsce gdzieś na jakimś syberyjskim zadupiu, ale w Moskwie?

#6. Butelka wódki niczym szklanka wody!

Matrioszka, uszanka i wódka. Dużo wódki. Rosjanin, który nie wlewa w siebie litrów alkoholu, jest prawdopodobnie amerykańskim szpiegiem albo dziwakiem niegodnym swego obywatelstwa. Wódka, najlepiej pita z gwinta, dopełnia wizerunek rosyjskiego zakapiora. Mało tego – ilość, która powaliłaby na ziemię każdego innego śmiertelnika, nie sprawi nawet, że ów zakapior skrzywi się czy sięgnie po zapitkę.

#7. Rosjanin – wróg idealny

Naprawdę na palcach jednej ręki moglibyśmy wymienić znanych z hollywoodzkich produkcji kiziorów, którzy byli postaciami pozytywnymi. Czemu? Ano temu, że taka postać nie pasowałaby do dobrze utrwalonego schematu! Ze swoim akcentem, bezwzględnością, oddaniem Mateczce Rosji oraz wyssanej z mlekiem matki nienawiści do zgniłego Zachodu, hollywoodzki Rosjanin jest archetypowym wręcz wzorem filmowego zbrodniciela, który aż się prosi o złojenie dupska. I dziś, kiedy Ukraina padła ofiarą rosyjskiej napaści, a media zalewają nas opisami karygodnych zachowań najeźdźców, raczej trudno oczekiwać, aby stereotyp „złego Ruska” miał szybko przejść do lamusa.