Nawet w kategoriach łowieckich i często stosowanej w tym środowisku argumentacji, polowanie na grzywacze nie znajduje żadnego uzasadnienia. Ptaki te nie są źródłem chorób , nie czynią szkód w uprawach. Pozyskana tuszka nie ma praktycznie wartości kulinarnej, a trofeum marne. To czysty sport łowiecki, który nie różni się od strzelania, w tym wypadku do żywych rzutek. Termin polowań jest długi, od dnia 15 sierpnia do dnia 30 listopada. Do skutecznego odstrzału wykorzystano naturalny proces koncentracji ptaków przed jesienną migracją, który ma miejsce w wyznaczonym czasie polowań. By tego było mało, myśliwi skarżą się na rolników, że zbyt szybko orzą ścierniska zbóż, przez to grzywacze nie mają gdzie przysiadać, a oni strzelać. O ile strzelanie do zwierząt można dzielić na jakiekolwiek kategorie, to polowanie na grzywacze postrzegać należy za najbardziej haniebne.