8 rodzajów kotów

Spasiony mafiozo, często bez ogona, ucha lub oka. Sieje postrach wśród wszystkiego co się rusza. Plotki mówią, że to on stoi za kolportażem kocimiętki wśród kotów śmietnikowych i jest ojcem wszystkich wąsaczy na osiedlu (łącznie z panem Wiesławem - miejscowym menelem). Podobno kilkukrotnie „nawiał” ze schroniska gdzie trafił za nielegalne stręczycielstwo (nie odprowadzał podatków).

#2. Kot - cwaniak

Taki osiedlowy krętacz. Wszystko załatwi i wszystkich zna. Wie w którym śmietniku jest świeża dostawa wędzonego łososia, gdzie można komfortowo spędzić noc oraz z którą kocicą lepiej nie kręcić jeśli chce się uniknąć dotkliwej opryszczki, niekomfortowego obrzęku jąder lub konieczności płacenia alimentów.

#3. Kot na gorącej blaszanej masce

...Twojego samochodu. Doskonały przykład bumelanctwa. Rozleniwiony kocur grzać będzie futro przez kilka godzin, w oczekiwaniu na przybycie babiny, która dokarmia osiedlowe mruczki. Żarcie to jedyny powód dla którego na chwilę opuści swoją „miejscówkę”.

#4. Kot - radar

Najczęściej spotykany rodzaj kota. Jego wrażliwy słuch potrafi bez większego problemu wychwycić dźwięk otwieranej puszki Whiskasa z odległości trzech przecznic. Ba, ultraczuły radar obecny w kocim łbie jest też w stanie odczytać ludzkie myśli. To dlatego w momencie kiedy chcemy iść z sierściuchem do weterynarza, tenże właśnie domownik potrafi dosłownie – zdematerializować się i przez najbliższych kilka godzin żyć jedynie w pamięci swego właściciela.

#5. Kot - lizus

Pogardzany i wyklęty przez sierściuchową społeczność, futrzak, który złamał główną zasadę kociego kodeksu („korzystać z każdej okazji aby okazać pogardę i lekceważenie dla postaci dwunożnych, które na Twój widok robią głupią minę i wydają z siebie dźwięk: kici-kici”). Kot-lizus ryzykuje własne życie aby zdobyć jakieś zwłoki i obudzić nimi swego właściciela (który pęknie ze szczęścia i ronić będzie łzy wzruszenia wkrajając zdechłą ryjówkę do porannej jajecznicy).

#6. Kot domowy

Mimo że „wychowywany” jest przez osobę dwunożną, to nie przynosi wstydu kociej nacji. Ale tylko wtedy gdy: nie reaguje na swoje imię, niszczy obicie sofy, załatwia się do butów, wymiotuje „kłaczkami” na perski dywan i notorycznie drze zasłonki. Te zabiegi mają osłabić ludzkie morale i ułatwić kotom przejęcie kontroli nad światem. 

#7. Kot perski

O ile taki na przykład pudel nie rozumie, że swoją paskudną obudowę zawdzięcza człowiekowi i powinien za to przegryźć właścicielowi gardło, to już puchaty pers co krok musi udowadniać innym kotom, że należy do tego samego gatunku co one.
Długie pejsy sterczące z uszu, kuriozalnie falujące na wietrze futro i obrzydliwie wklęsły ryj powoduje, że „nasz pupilek” jest istotą wielce nieszczęśliwą, skazaną na wieczne szykanowanie przez koty, które na widok pierzastej sowy przyklejonej do okiennej szyby, wbijają z radości swe pazury w karoserię Twego samochodu.